Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Ψηφιακή Παρέμβαση



Η πληθώρα των σκουπιδιών που αντικρίζει κανείς επισκεπτόμενος την ακτή με ώθησαν στην επιλογή της παρέμβασής μου! Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω τα σκουπίδια αυτά που κατακλύζουν τη φύση δημιουργώντας μια παιδική χαρά…
Αποδίδοντας έτσι το σωστό ρόλο στην ακτή! Χρησιμοποίησα πεταμένα ξύλα και σχοινί για να κατασκευάσω δύο κούνιες και ένα μονόζυγο, καθώς και τις ρόδες που βρήκα ξεχασμένες κάτω από το χώμα για να φτιάξω ένα διασκεδαστικό παιχνίδι για τα παιδιά! Μετέτρεψα δηλαδή την περιοχή μου σε έναν ανεκμετάλλευτο θησαυρό για τα παιδιά δίπλα στη θάλασσα!

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Προσδιορισμός της Περιοχής που Επέλεξα να Παρέμβω



Επισκέφθηκα το νέο λιμάνι και αντίκρισα μια προικισμένη από τη φύση περιοχή μέσα στην καρδιά της πόλης, η οποία ήταν περικυκλωμένη από σκουπίδια απόβλητα και πληθώρα φορτηγών που εκτελούσαν έργα εις βάρος ενός φυσικού πλούτου.

Παρουσίαση του Τοπογραφικού της Επιλεγμένης Περιοχής



Γενικές Φωτογραφίες από την Επίσκεψη στους Αόριστους Τόπους















Η προστασία και η αναβάθμιση του περιβάλλοντος και ειδικότερα του θαλάσσιου συγκαταλέγονται μεταξύ των μεγάλων προκλήσεων τις οποίες αντιμετωπίζουμε σε έναν κόσμο γρήγορων εξελίξεων σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Αποτελούν δραστηριότητα με έντονο κοινωνικό χαρακτήρα. Τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα, είναι προφανές ότι η προστασία του υδάτινου κόσμου, αποτελεί προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη και την τουριστική αξιοποίηση των παράκτιων περιοχών. Η ποιότητα των ακτών μιας περιοχής αποτελεί ταυτόχρονα δείκτη για τον πολιτισμό και την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Το θαλάσσιο περιβάλλον και οι ακτές της Ελλάδος αποτελούν μία ανεκτίμητη κληρονομιά, που πρέπει να αξιοποιήσουμε αλλά και να προστατεύσουμε.

Αποτύπωση του Χώρου με Χρώμα










Περιήγηση στην Ακτή Λίγες Μέρες Αργότερα

Τα Ίχνη της Ανθρώπινης Παρέμβασης

Μετά από την επίσκεψή μου στον χώρο αυτό, τα συναισθήματα που μου δημιουργήθηκαν ήταν ανάμικτα.
Από τη μια πλευρά ένιωσα θλίψη βλέποντας να σκορπίζεται με αυτόν τον τρόπο ένας ανεκτίμητος θησαυρός. Ένας χώρος που θα μπορούσε εύκολα και γρήγορα με λίγη καλή θέληση και λογική να μετατραπεί σε έναν υδάτινο καθαρό χώρο ηρεμίας, χαλάρωσης, συνάντησης… Παρέχοντας έτσι ακόμα και στους ίδιους τους κατοίκους την ευκαιρία να δουν την πόλη τους πιο ευχάριστα, πιο ζεστά…Δίνοντας στα παιδιά έναν χώρο παιχνιδιού δίπλα στη φύση, η οποία θα αντλεί από όλους μας τη δύναμη να συνυπάρχει με την καθημερινότητα του καθενός μας. Θα της δίνει τη δύναμη να βρίσκεται δίπλα στο θόρυβο, στην κίνηση χωρίς όμως να χάνει ούτε για μια στιγμή την ήρεμη ομορφιά της…
Από την άλλη ένιωσα αποστροφή, αναλογιζόμενη όλους αυτούς που ευθύνονται για τις εργασίες και τη βίαιη αυτή συμπεριφορά απέναντι σε έναν χώρο, σε ένα περιβάλλον που αναζητά μια νέα αντιμετώπιση πιο ανθρώπινη, πιο φιλική, πιο οικεία, πιο ζεστή… επιζητά μια συμφιλίωση του ανθρώπου με το περιβάλλον, με τη φύση!

Παρουσίαση της Παρέμβασής μου στο Χώρο της Ακτής

Όλες αυτές οι σκέψεις υπαγόρευσαν την επιλογή της παρέμβασης μου στο χώρο της ακτής. Με τον τρόπο μου θέλησα να συμβάλλω στην προσπάθεια ευαισθητοποίησης των αρμοδίων, αναδεικνύοντας τη σοβαρότητα της αναγκαιότητας της πρόληψης της ρύπανσης. Έτσι και ίσως, με μια δόση υπερβολής, δημιούργησα τις εγκαταστάσεις μιας παιδικής χαράς ανάμεσα στα σκουπίδια, καταδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο την αντίθεση ανάμεσα σε αυτό που υπάρχει και σε αυτό που θα έπρεπε να είναι ...